تحریم ها بیمه های اتکایی را با رکود مواجه کرده اند

آیین- مدیر بیمه اتکایی دی گفت: توزیع ریسک در سطح جهانی یکی از مهم ترین مزیت های بیمه اتکایی است. بیمه های اتکایی در حال حاضر در رکود بعد از اجرای تحریم ها قرار دارند.

 

 

 

 

به گزارش سایت تحلیلی-خبری آیین و به نقل از بانکداری ایرانی؛ ویدا کوثرزاده در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار این واحد خبری  درباره وضعیت فعلی بیمه اتکایی در صنعت بیمه کشور گفت: بیمه اتکایی به مفهوم اتکا شرکت های بیمه به بیمه گران اتکایی می باشد که این امر می تواند در اطمینان از فعالیت های شرکت بسیار تأثیرگذار باشد بدین معنا که با اعتماد به نفس بیشتر و کاهش ریسک شرکت می توانند امور جاری شرکت را به انجام برسانند. با توجه به ظرفیت های محدود اتکایی در بازار داخلی کشور  با وجود بدنه با تجربه در حوزه اتکایی در بیمه مرکزی به علت ارتباطات بسیار کم با بیمه گران خارجی شرکت های بیمه داخلی در صدور ریسک های با تعهدات بسیار بالا با موانعی مواجه می باشند. 

 

تاثیر تحریم ها بر بیمه های اتکایی 

وی با اشاره به اینکه متاسفانه تحریم ها تأثیر نامطلوبی بر روند فعالیت های بیمه اتکایی در کشور داشته است گفت: شرایط بازار اتکایی در حال حاضر برای شرکت های با سرمایه و ظرفیت نگهداری پایین اذیت کننده شده است. ظرفیت داخلی کشور در حوزه های اتکایی بسیار محدود است و با وجود صندوق ویژه تحریم که دولت جهت یاری رساندن به صنعت بیمه و مقابله با تحریم ها آن را تعبیه نموده است برای صدور بیمه نامه برای پروژه های در سطح ملی با سرمایه های بسیار بالا ر واقع باید حتما بتوان بخشی از ریسک را به بازار بین المللی واگذار نمود و از ظرفیت بیمه گران اتکایی خارجی نیز استفاده کرد. از آنجاییکه ماهیت اتکایی، توزیع جهانی و ملی ریسک است بنابراین در صورت بروز خسارت های احتمالی، در صورت واگذاری ریسک به بیمه گران بین المللی شرکت ها قادر خواهند بود خسارات را از محل منابع خارجی به جای استفاده از منابع داخلی تامین نمایند.

 

کوثرزاده ادامه داد: به عنوان نمونه اگر خسارت های وارد شده به صنعت بیمه از جانب سیل های پایان سال 97 و  ابتدای سال 98 دارای پوشش  اتکایی در سطح بین المللی بودند این امر باعث ورود ارز به داخل کشور می شد و خسارت ها با سرعت بیشتر و آرامش خاطر پرداخت می گردید که متاسفانه تحریم ها همانگونه که بر اقتصاد کشور تاثیر گذاشت تاثیراتی نیز بر بیمه های اتکایی داشته است.  با توجه به مشکلات واریز و دریافت ارز از طریق بانکها در کشور شرکتهای بیمه ای که حتی با برخی بیمه گران اتکایی در کشورهای اطراف قراردادهای اتکایی منعقد نموده اند در زمان وقوع خسارت نیز اطمینانی از دریافت سریع و آسان خسارت های خود ندارند.

 

اجبار به همکاری با شرکت های خارجی که از درجه های پایین تری برخوردار هستند

وی افزود: در حال حاضر رسما و عملا قرارداد اتکایی با شرکتهای بیمه خارجی که در سالهای پیش از تحریم در بازار ایران بسیار فعال بودند و از تجربیات آنها در صنعت استفاده می گردید وجود ندارد. شرکت های خارجی هم که در حال حاضر قادر به همکاری با ایران می باشند دارای رتبه بندی بالایی از نظر استانداردهای S&P نیستند و قطعاً در سالسان گذشته که صنعت بیمه کشور بیمه گران اتکایی توانمندتری همکاری می نمود اینگونه شرکت های با رتبه بندی پایین با درصد های بسیار ناچیز در قراردادها سهم می داشتند . اما به ناچار مجبوریم برای اخذ برخی پوشش ها با این شرکت ها کار کنیم تا از ظرفیت مجاز نگهداری شرکت تجاوز ننماییم.  این موضوع بر ورود و انتقال اطلاعات و تجارب نیز تاثیرگذار بوده است. تحریم ها تنها صنعت بیمه ایران را از ظرفیت های بیمه گران اتکایی بین المللی محروم ننموده است بلکه موضوع بسیار مهمتری چون انتقال دانش و تجربه نیز تقریباً به فراموشی سپرده شده است . زیرا غیر از مشاهده و مطالعه شرایط و وردینگهای شرکتهای باسابقه در زمینه ریسکهای مهم و بزرگ در زمانهای پیش از تحریم از جانب بیمه گران اتکایی برتر دنیا دوره های آموزشی و ورکشاپ هایی برگزار میگردیده است که از صنعت بیمه ایران نیز نفراتی همواره در آنها حضور داشتند و این امر باعث انتقال اطلاعات به داخل مرز های ایران بوده است اما متاسفانه این موضوع دیگر وجود ندارد .

 

مدیر بیمه اتکایی دی در ادامه با اشاره به اینکه کاهش سطح همکاری با شرکت های خارجی بر روند بیمه اتکایی در کشور تاثیرگذار است درباره فعالیت های شرکت بیمه دی در حوزه اتکایی اظهار داشت: شرکت بیمه دی هم اکنون فاقد مجوز بیمه اتکایی است و شرکت هایی که دارای این مجوز هستند در کشور محدود می باشند . شرایط اخذ مجوز قبولی به گونه ای تغییر نموده است که برخی از شرکتها که در سالیان گذشته دارای مجوز قبولی بودند دیگر با شرایط جدید این امکان برایشان مهیا نمی باشد لذا ظرفیت اتکایی داخلی تنها توسط بیمه مرکزی ، دو شرکت بیمه گر اتکایی و چهار شرکت بیمه مستقیم تأمین میگردد.

 

بیمه دی در سال 1391 حدوداً هشت ماه مجوز قبولی اتکایی داشت ولی متاسفانه با توجه به مشکلاتی که برای این شرکت در سالیان گذشته پیش آمده بود امکان تمدید این مجوز دیگر وجود نداشت و این فرایندهای اتکایی تنها به واگذاری ریسک تبدیل شده و قبولی وجود ندارد. 

 

پوشش سیل اخیر توسط بیمه دی 

کوثرزاده ادامه داد: قراردادها در بیمه دی با برای مدت چند سال می باشد که به رهبری و هماهنگی بیمه مرکزی و مشارکت با سه شرکت دیگر بصورت داخلی منعقد می شوند.  همچنین این شرکت یک هفته قبل از آغاز سال 98 نیز به همت مدیران اتکایی چند شرکت بیمه و کمک های  بیمه مرکزی از ابتدای امسال قرارداد مازاد خسارت فاجعه در مقابل بلایای طبیعی منعقد نموده است. خوشبختانه این قرارداد باعث شد خسارت های وارد آمده به شرکتهای بیمه که در این قرارداد مشارکت نموده اند از سیل اخیر پوشش داده شود. بیمه دی پرداخت خسارت سنگین در واقعه سیل نداشت و طی قرارداد دیگری که به صورت جداگانه ای با بیمه مرکزی دارد خسارت های سیل را تحت پوشش دارد و در قالب قرارداد مشارکتی هم بیمه دی متحمل زیان سنگین نشده است. 

 

حساب ویژه تحریم ها یا همان صندوق ملی اتکایی؟

 

وی درباره ارائه پیشنهاد به رییس جمهور مبنی بر طرح تشکیل یک صندوق اتکایی ملی و مخالفت با این طرح هم گفت: درباره جزئیات این طرح اطلاع چندانی ندارم اما طبیعتا به نظر تنها راه حل های کنونی برای حمایت از شرکت های بیمه ایجاد چنین ظرفیت ها و صندوق هایی می باشد اما به شرطی که با برنامه ریزی و سنجیدن تمام عوامل و مدیریت درست این موضوع شروع شود. همانگونه که یک حساب ویژه یا صندوق ویژه برای تحریم در نظر گرفته شده است این صندوق نیز می تواند وجود داشته باشد. دولت برای رفع مشکل شرکت های بیمه و بیمه مرکزی این صندوق را تعبیه کرد. در بازار اتکایی داخل ظرفیت بسیار محدودی وجود دارد که قابلیت واگذاری ریسک به خارجی ها هم وجود ندارد در نتیجه ریسک های با سرمایه بالا به این صندوق واگذار شده اند که یک صندوق اتکایی محسوب می شود. برای ایجاد صندوق اتکایی ملی هم می توان گام هایی برداشت اگر  تقریبا شرایطی مشابه با صندوق ویژه تحریم داشته باشد.

 

 

توزیع جهانی ریسک یکی از مهم ترین مزیت های بیمه اتکایی

 

کوثرزاده تصریح کرد: وقتی از توزیع جهانی ریسک صحبت می کنیم و مزیت های بیمه اتکایی را بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که ارزآوری یکی از مهم ترین امتیازات بیمه های اتکایی است . ایده آل ترین و بهترین حالت ممکن برای بهبود شرایط بازار اتکایی رفع تحریم ها است و بازگشت به دوران پیش از تحریم ها می باشد که بتوان از ظرفیت و تجربه بازارهای بین المللی استفاده نمود . تشکیل صندوق ها شاید بتواند در برهه ای از زمان مسائل را رفع و رجوع کند ولی راه حل نهایی نخواهد بود. 

 

وی در پاسخ به این سئوال که بیمه اتکایی دی چه راهی را پیموده که در بورس به رشد 309 درصدی رسیده است گفت: بزرگترین پروژه درمان کشور تحت پوشش بیمه دی قرار دارد و بیمه های درمان نیز ضریب خسارت بالایی دارند و در توانگری شرکت ها اثرگذار هستند. هرچه بیمه درمانی بیشتری بفروش برسد توانگری شرکت نیز کاهش می یابد. بنابراین در برررسی هایی که انجام شد معایب و مزایای این قرارداد همچون کاهش توانگری مورد ارزیابی قرار گرفت. برای بالا رفتن توانگری شرکت و چون ضریب خسارت این قرارداد در سالهای گذشته بالا بود مجدداً در سال جاری این پروژه در حوزه اتکایی قرار گرفت و برای آن با یاری بیمه مرکزی و بیمه ایران 95 پوشش اتکایی اخذ گردید. همچنین کنترل های بسیار خوب داخلی توسط مدیریت های مربوطه و تعیین حق بیمه فنی در این قرارداد از علت های موفق بودن این پروژه می باشد . همچنین شرکت بیمه دی با اعتقاد و عمل به یکی از ارزش های سازمانی اش که حرفه ای گری می باشد همیشه سعی نموده است ریسک های مناسب و با حق بیمه های متناسب بیمه نماید و به هر قیمتی و تحت هر شرایطی در مناقصه هایی که از حرفه ای گری به دور می باشند حضور نداشته باشد.

 

مدیریت بیمه های اتکایی در شرکت بیمه دی در سال 98

مدیر بیمه اتکایی دی هم چنین درباره برنامه های این شرکت در سال 98 گفت: قرارداد و پوشش های اتکایی متناسب با پرتفوی شرکت ها شکل می گیرند. افزایش بیمه نامه های عمر از جمله مواردی است که در سیاست های این شرکت قرار دارد. با توجه به شکل پرتفو به قراردادهای جدید اتکایی که تاکنون نداشته ایم فکر می کنیم. روند صدور بیمه نامه های عمر نیز جهت جلوگیری از زیان باید متناسب با پرتفو باشد. در رشته اتومبیل و ثالث هم بیمه گران اتکایی معمولا وارد اینگونه قرارداها نمی شوند ولی راه حل هایی برای آنها وجود دارد و شرکت بیمه دی روی فرمت های جدید این بیمه نامه کار خواهد کرد. 

 

وی ادامه داد: با توجه به شرایط اقتصادی موجود در کشور، امسال شرکت بنا دارد واگذاری ها را افزایش داده و نگهداری بیمه نامه با ریسک های بالا را کاهش دهد اما همیشه باید تناسب را رعایت کرد و با واگذاری بیش از حد و یا عدم واگذاری بیمه نامه های با ریسک بالا نباید سهامدار را متضرر نمود.