شرکتهای بیمه از قافله جا ماندند / پیشروهای آی تی را بشناسید + نمودارهای اماری سال 97

آیین-آمارها نشان می دهد جمع مانده دارایی های نرم افزاری در صورت های مالی شرکت های بیمه مورد بررسی رقمی معادل 200 میلیارد ریال و سهم آن از مجموع کل دارایی های این شرکت های تنها حدود 0.15 درصد و از دارایی های غیرجاری تنها حدود 0.6 درصد است. مقایسه اجمالی این رقم ها با سایر صنایع نشان می دهد بر خلاف تصور، شرکت های بیمه ای سهم کمتری از دارایی های خود را در مقایسه با بسیاری از صنایع به خرید نرم افزار اختصاص داده اند.

به گزارش سایت تحلیلی- خبری آیین و به نقل از  بیمه داری اگر در طول سال های گذشته وضعیت رشد شرکت های بیمه داخل کشور بررسی را بررسی کنیم، به وضوح نمایان می گردد که آن دسته از شرکت های بیمه ای که در رویکردهای کسب و کار و استراتژی های خود تحول ایجاد کرده و از فناوری اطلاعات به نحو شایسته ای استفاده نموده اند، از رشد مناسبی برخوردار شده و در عین حال توانسته اند ریسک های پیش روی خود را با دقت بالاتری به نسبت سایرین مدیریت نمایند.

الکترونیکی شدن کسب وکار در صنعت بیمه ضرورتی است که اگر شرکت های بیمه به آن توجه کنند و مزایای آن را برای کسب و کار خود بکار گیرند در آینده نیز رشد خود را تضمین نموده و کمتر با ریسک های پیش بینی نشده مواجه خواهند شد. همه بر این موضوع اتفاق نظر دارند که بیمه گری در دنیای جدید به روش های سنتی گذشته امکانپذیر نبوده و همانند سایر پدیده ها الزاما باید به صورت علمی و با تکیه بر دانش حاصل از داده های گذشته این صنعت انجام گردد.

در این نوشتار تلاش شده است تا بررسی صورت های مالی شرکت های بیمه در سال 97، نگاهی به سرمایه گذاری ها و هزینه های انجام شده از سوی آنها در حوزه نرم افزار و فناوری اطلاعات داشته باشیم. حوزه بررسی این گزارش اطلاعات منتشر شده از سوی شرکت های بیمه در سامانه کدال بورس است. شایان ذکر است که اطلاعات مربوط به شرکت سهامی بیمه ایران به دلیل عدم حضور در بورس و شرکت های بیمه آرمان و رازی به دلیل تاخیر در انتشار صورت های مالی سال 97، در این بررسی لحاظ نشده اند. 

آمارها نشان می دهد جمع مانده دارایی های نرم افزاری در صورت های مالی شرکت های بیمه مورد بررسی رقمی معادل 200 میلیارد ریال و سهم آن از مجموع کل دارایی های این شرکت های تنها حدود 0.15 درصد و از دارایی های غیرجاری تنها حدود 0.6 درصد است. مقایسه اجمالی این رقم ها با سایر صنایع نشان می دهد بر خلاف تصور، شرکت های بیمه ای سهم کمتری از دارایی های خود را در مقایسه با بسیاری از صنایع به خرید نرم افزار اختصاص داده اند.

نکته حائز اهمیت در این زمینه آن که بیش از سه چهارم از این مبلغ تنها در اختیار شش شرکت بوده در سوی مقابل مانده دارایی نرم افزاری برخی از شرکت ها نزدیک به صفر است.

عدم وجود مانده نرم افزاری در ترکیب دارایی شرکت های بیمه به معنای عدم استفاده این شرکت ها از نرم افزار نیست. بلکه معنای آن این است که این شرکت ها دارایی های نرم افزاری خود را چندین سال قبل تهیه نموده و بهای خرید آن را در سال های اخیر مستهلک ساخته اند. (شایان ذکر است هزینه استهلاک نرم افزارهای کامپیوتری بر اساس مفاد ماده 149 قانون مالیات های مستقیم به صورت سه ساله و به روش مستقیم مورد محاسبه قرار می گیرد.) همچنین بر اساس آمارهای منشتر شده شرکت های بیمه سامان، خاورمیانه، البرز، پارسیان و آسیا در زمینه مانده دارایی های نرم افزاری در صدر قرار دارند که این موضوع نشان می دهد این نرم افزارهای مربوط به این شرکت ها در زمان نزدیک تری خریداری شده و نسبت به سایر شرکت ها جدید تر است.

همچنین تغییرات در مانده بهای تمام شده نرم افزار در سال 97 یا به عبارت بهتر میزان سرمایه گذاری انجام شده در حوزه نرم افزاری شرکت های بیمه در این سال نشان می دهد این شرکت ها رقمی حدود 90 میلیارد ریال در این حوزه سرمایه گذاری کرده اند که نسبت به اندازه شرکت ها در صنعت بیمه رقمی ناچیز به شمار می رود. نکته جالب آن که بخش عمده این سرمایه گذاری ها عمدتا توسط چند شرکت خاص همچون بیمه خاورمیانه، آسیا و حافظ انجام گرفته و میزان سرمایه گذاری بسیاری از شرکت ها در این حوزه در سال 97، صفر بوده است.

همچنین در حوزه فناوری اطلاعات شرکت ها علاوه بر خرید یا سرمایه گذاری، به طور معمول هزینه هایی نیز به صورت فصلی یا ماهانه بابت پشتیبانی به شرکت های ارائه دهنده خدمات نرم افزاری پرداخت نمایند. این قلم هزینه ای طور معمول در قالب هزینه های اداری شرکت منعکس می شود. بر اساس آمارها، شرکت های بیمه ای مورد بررسی در این نوشتار در سال 97، رقمی معادل 330 میلیارد ریال بابت پشتیبانی نرم افزارهای مورد استفاده خود پرداخت نموده اند که این عدد نسبت به سال 96 حدود 40 درصد رشد داشته است. هر چند دقت اعداد یاد شده ممکن است (به دلیل آن که تعدادی از شرکت ها برخی هزینه ها دیگر خود همچون خرید اشتراک اینترنت را نیز در قالب این هزینه منعکس کرده و یا از انعکاس رقم دقیق آن در سرفصلی جدا خودداری کرده اند) زیاد نباشد، اما رقم هزینه های انجام شده در مقایسه با سرمایه گذاری های صورت گرفته بسیار قابل تامل و معنادار است.

در میان شرکت های مورد بررسی، بیشترین هزینه در این حوزه به شرکت بیمه پاسارگاد مربوط است؛ هرچند این قلم هزینه ای در صورت های مالی شرکت به نام خدمات کامپیوتری منعکس شده و به احتمال فراوان تنها بخشی از آن به حوره نرم افزار بازمی گردد. در نقطه مقابل شرکت هایی همانند بیمه اتکایی امین و ایرانیان کمترین هزینه ها در این زمینه انجام داده اند. نکته جالب در این زمینه آن که به طور معمول شرکت هایی که میزان سرمایه گذاری آن ها (بر طبق بندهای پیشین) نسبت به سایر شرکت ها بیشتر بوده، هزینه کمتری نسبت به سایر شرکت ها متحمل شده اند.

نرخ رشد این هزینه در شرکت های مختلف نیز نکات جالب توجهی به دست می دهد. بر این اساس هزینه های اینترنت و پشتیبانی نرم افزار در شرکت بیمه حافظ در سال 97 نسبت به سال 96 حدود 8 برابر شده در حالی که این هزینه ها در بیمه های پارسیان و سامان با کاهش همراه شده است. میانگین رشد هزینه های مربوط به پشتیبانی نرم افزار حدود 85 درصد بوده است.

با توجه به مطالب و نمودارهای مورد اشاره در بندهای پیشین، سهم فناوری اطلاعات و نرم افزارها از کل دارایی های شرکت های بیمه و همچنین هزینه های پشتیبانی نرم افزار رشد داشته که این موضوع نشان دهنده توجه بیش از پیش مدیران شرکت های بیمه به نرم افزار است.

اما میزان ناچیز سرمایه گذاری های انجام شده از سوی برخی شرکت های بیمه در حوزه نرم افزار و فناوری اطلاعات حاکی از آن است که نرم افزارهای در اختیار آنها صرفا مصارف اداری دارند. موضوعی که در حال حاضر در شرکت های فعال در سایر صنایع و گروه ها نیز ساری و جاری است و همه شرکت ها به طور معمول از نرم افزارهای همچون نرم افزارهای حسابداری، تعیین زمان ورود و خروج کارکنان، اتوماسیون داخلی و .... استفاده می کنند. این در حالی است که وقتی از فناوری اطلاعات و نرم افزار در صنعت بیمه سخن به میان می آید انتظارات بسیار فراتر از نرم افزارهای مورد استفاده در زمینه اداری است.

شرکت هایی نیز که میزان سرمایه گذاری بیشتری در زمینه نرم افزارهای تخصصی بیمه ای انجام داده اند بیشتر در جهت تسهیل ارتباط مشتری با شرکت در زمینه هایی همچون تسریع در فرایند صدور بیمه نامه و .... بوده و سرمایه گذاری چندانی در جهت استفاده از فناوری اطلاعات و نرم افزار ها در جهت کاهش ریسک سبد بیمه ای شرکت انجام نشده است.

این در حالی است که بررسی شرکت های بیمه پیشرو در سطح جهان نشان می دهد که برخی از این شرکت ها بخش عظیمی از دارایی های خود را در حوزه فناوری اطلاعات سرمایه گذاری کرده و با استفاده ریسک بیمه ای خود را نیز به صورت قابل توجهی کاهش داده اند.

آنچه مسلم است استفاده از فناوری اطلاعات در صنعت بیمه کشور در ابتدای راه است به گونه ای که به جرات می توان گفت در صنعت بیمه هنوز مفهومی به نام اینشورتک جاری نشده است. نکته حائز اهمیت در این زمینه آن که سرمایه گذاری های انجام شده در این حوزه از سوی شرکت های بیمه به هیچ وجه برای ورود به حوزه اینشورتک کافی نبوده و نیاز به سرمایه گذاری های بلندمدت چندده یا چندصد برابری است.

با این همه سرمایه گذاری های انجام شده و جهش های صورت گرفته در حوزه فناوری اطلاعات و نرم افزارهای بانکی می تواند الگوی بسیار مناسبی برای شرکت های بیمه ای در این زمینه باشد. شاید همان گونه که بسیاری از بانک ها امور مربوط به نرم افزار ها و فناوری اطلاعات خود را از طریق تاسیس شرکت های کاملا تخصصی در زیرمجموعه خود دنبال می کنند، صنعت بیمه نیز نیازی به چنین نسخه ای داشته باشد.

اما با توجه به آن که منابع در اختیار شرکت های بیمه با بانک ها قابل مقایسه نبوده و امکان عملی شدن چنین نسخه ای را کاهش می دهد به نظر می رسد راه اندازی شرکت های ارائه دهنده خدمات اینشورتک از سوی سرمایه گذارانی خارج از صنعت بیمه و یا سرمایه گذاری مشارکتی از سوی چند شرکت بیمه، می تواند جایگزین مناسبی برای آن باشد. نکته جالب آن که این ایده نیز در صنعت بانکداری عملی شده است.

لذا به نظر می رسد مدیران بیمه ای در این زمینه هیچ نیازی به آزمون و خطا ندارند و تنها باید دیکته ای را که یک بار مدیران صنعت بانکداری نوشته اند، پاکنویس کنند.

خبر پیشنهادی